- مقدمه
یک فناوری پیشرفته برای تصفیه روغن ترانسفورماتور است که بدون نیاز به خارج کردن ترانسفورماتور از مدار، روغن عایق را تصفیه و پاکسازی می‌کند. این سیستم مشابه دستگاه دیالیز عمل می‌کند، به این معنا که با حذف رطوبت، گازهای محلول و ذرات معلق از روغن، آن را تمیز کرده و کیفیت عایقی و خنک‌کنندگی آن را بهبود می‌بخشد. این فرآیند نه تنها باعث تمیزی ترانسفورماتور می‌شود، بلکه با حفظ خواص روغن، از فرسودگی قطعات داخلی ترانسفورماتور جلوگیری کرده و طول عمر آن را افزایش می‌دهد.
مزایای کلیدی این سیستم‌ها شامل موارد زیر است:
• تمیزی ترانسفورماتور: حذف آلودگی‌ها و ذرات معلق، روغن را تمیز و کارآمد نگه می‌دارد.
• حفظ عملکرد: بهبود مقاومت دی‌الکتریک روغن با کاهش گازهای محلول تا کمتر از 0.25٪.
• انعطاف‌پذیری: مناسب برای استفاده در کارگاه‌ها، مخازن ذخیره‌سازی یا ترانسفورماتورهای فعال و غیرفعال.
• پاکسازی پیشرفته: استفاده از فیلترهای Fuller’s Earth برای حذف اسیدها، بهبود رنگ و افزایش پایداری اکسیداسیون روغن.
روغن ترانسفورماتور به عنوان یکی از اجزای حیاتی در عملکرد بهینه ترانسفورماتورها و دیگر تجهیزات الکتریکی عمل می‌کند. این روغن نه تنها وظیفه عایق‌بندی الکتریکی را بر عهده دارد، بلکه به عنوان یک واسط خنک‌کننده نیز عمل می‌کند. با گذشت زمان و استفاده مداوم، این روغن به دلیل جذب رطوبت، گازها و ذرات معلق، خواص دی‌الکتریک و کارایی خود را از دست می‌دهد. به همین دلیل، تصفیه و بازیابی روغن ترانسفورماتور امری ضروری برای حفظ عملکرد بهینه و طولانی‌مدت تجهیزات الکتریکی است.
دستگاه تصفیه روغن ترانسفورماتور با بهره‌گیری از فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی پیشرفته، امکان حذف آب، گازهای محلول و ذرات معلق را فراهم می‌کند. این دستگاه‌ها با ترکیب تکنولوژی‌های نوین فرآیند تصفیه روغن را به گونه‌ای طراحی کرده‌اند که روغن تصفیه‌شده با کیفیت بالا و مطابق با استانداردهای صنعتی به دست آید.
آلودگی روغن ترانسفورماتور می‌تواند مشکلات متعددی در عملکرد و عمر ترانسفورماتور ایجاد کند. این مشکلات به دلیل کاهش خواص عایقی و خنک‌کنندگی روغن به وجود می‌آیند و می‌توانند اثرات جدی بر سیستم‌های الکتریکی داشته باشند. در ادامه، به مهم‌ترین مشکلات ناشی از روغن آلوده در ترانسفورماتورها اشاره می‌کنم:
کاهش خاصیت عایقی (دی‌الکتریک):
وجود رطوبت، ذرات معلق، یا آلاینده‌های شیمیایی (مانند اسیدها یا PCB) در روغن باعث کاهش مقاومت عایقی آن می‌شود
افزایش احتمال تخلیه الکتریکی (آرکینگ) یا تخلیه جزئی (Partial Discharge) که می‌تواند به عایق‌های کاغذی و دیگر اجزای ترانسفورماتور آسیب برساند و حتی منجر به خرابی کامل ترانسفورماتور شود.
افزایش دمای ترانسفورماتور:
آلودگی‌هایی مانند لجن (Sludge) یا ذرات جامد، خاصیت خنک‌کنندگی روغن را کاهش می‌دهند. همچنین، اکسیداسیون روغن می‌تواند ویسکوزیته آن را تغییر دهد و جریان حرارتی را مختل کند.
گرمای بیش از حد باعث تسریع پیری عایق‌ها، کاهش عمر ترانسفورماتور، و در موارد شدید، ذوب شدن قطعات داخلی یا آتش‌سوزی می‌شود.
خوردگی و فرسایش قطعات داخلی:
رطوبت و اسیدهای ناشی از اکسیداسیون روغن می‌توانند باعث خوردگی اجزای فلزی مانند هسته آهنی یا سیم‌پیچ‌های مسی شوند.
کاهش استحکام مکانیکی قطعات، افزایش تلفات الکتریکی، و احتمال خرابی‌های مکانیکی یا الکتریکی.
تشکیل گازهای محلول:
تخلیه‌های الکتریکی یا گرمای بیش از حد در روغن آلوده می‌تواند گازهایی مانند هیدروژن، متان، یا استیلن تولید کند.
این گازها نشان‌دهنده مشکلات داخلی مانند تخلیه جزئی یا قوس الکتریکی هستند و اگر کنترل نشوند، می‌توانند به انفجار یا خرابی ترانسفورماتور منجر شوند. تجزیه و تحلیل گازهای محلول (DGA) معمولاً برای تشخیص این مشکلات استفاده می‌شود.
کاهش عمر عایق‌های کاغذی:
رطوبت و اسیدهای موجود در روغن آلوده به عایق‌های کاغذی (سلولزی) داخل ترانسفورماتور آسیب می‌رسانند.
تخریب عایق‌های کاغذی باعث کاهش استحکام دی‌الکتریک و افزایش خطر اتصال کوتاه می‌شود. این مشکل به‌ویژه در ترانسفورماتورهای قدیمی‌تر جدی است.
افزایش تلفات الکتریکی:
آلودگی روغن می‌تواند مقاومت الکتریکی آن را کاهش دهد و جریان‌های نشتی را افزایش دهد.
افزایش تلفات انرژی، کاهش راندمان ترانسفورماتور، و بالا رفتن هزینه‌های عملیاتی.
مشکلات زیست‌محیطی و ایمنی:
وجود آلاینده‌های خطرناک مانند PCB یا روغن‌های اکسیدشده می‌تواند خطرناک باشد.
نشت روغن آلوده به محیط‌زیست می‌تواند خاک و آب را آلوده کند و خطرات سلامتی برای کارکنان ایجاد کند. همچنین، عدم تصفیه مناسب ممکن است با مقررات زیست‌محیطی مغایرت داشته باشد.
دیدگاهی یافت نشد